คุณรู้สึกยังไงกับคำว่า “อีแอบ” ?

เลิกแอบเสียที / วิทยา แสงอรุณ Metro Life นสพ. ผู้จัดการวันเสาร์ vitadam2002@yahoo.com 15-16 July 2006

ตอนที่ปิดต้นฉบับประจำสัปดาห์นี้ ผมยังไม่ได้ไปดู “แก๊งชะนีกับอีแอบ” (เข้าวันที่ 13 ก.ค.) ก็เลยอดเขียนพรีวิวให้คุณผู้อ่านเหมือนเรื่องอื่นๆ

ครั้งแรกที่ได้ยินชื่อหนัง ในใจก็มีคำถามตามมาทันที แต่เมื่อได้เห็นชื่อผู้กำกับก็รู้สึกเบาใจไปนิดว่าคงไม่ใช่หนังประเภทเอาเกย์-กะเทยมาเหยียบย่ำ ทำเล่นเป็นตัวตลกปัญญาอ่อน ไร้แก่นสาร ดูโบราณ และไม่สร้างสรรค์

คุณยงยุทธ ทองกองทุน เป็นผู้กำกับที่มีประสบการณ์มาแล้วในการนำเสนอเรื่องแนวนี้ หนังเรื่องสตรีเหล็กทั้งสองภาคของเขาถือได้ว่าช่วยขับเคลื่อนให้สังคมยอมรับตัวตนของคนที่แตกต่างได้มากขึ้นทีเดียว

แต่ในความแตกต่างก็มีความแตกต่างอย่างอื่นซ้อนทับอยู่ข้างใน

สตรีเหล็กทั้งสองภาคได้ให้น้ำหนักไปที่ตัวละครสาวประเภทสอง และเกย์ออกสาว ซึ่งภาพเหล่านี้เราเห็นอยู่บ่อยๆ และเริ่มชินกัน แต่ที่มองไม่เห็นและยากจะมองออกก็คือ ตัวละครอย่าง “วิทย์” ที่ดูเป็นผู้ชายธรรมดาทั่วไป (ไม่ใช้คำว่า ชายแท้) และมักจะถูกเข้าใจผิดไปต่างๆ นานาจากคนหลายๆ กลุ่ม แม้ในหมู่มนุษย์สีรุ้งด้วยกันเอง

ในสายตาเกย์ออกสาว หรือที่ใครๆ มักเรียกเหมารวมว่า เกย์ควีน วิทย์จะโดนตั้งคำถามว่า ไม่กล้าแสดงออกถึงตัวตนที่แท้จริง แต๋วไม่พอ แลดูธรรมดาจนถึงขั้นน่าเบื่อ และหากเขาไม่ได้ยอมรับตัวเองกับคนอื่นๆ หรือเรียกว่า ไม่ได้เปิดเผยตัวเองแล้วละก็ คงต้องถูกตั้งฉายาไปโดยปริยายว่าเป็น อีแอบ?

ผมไม่แน่ใจว่า คำว่า “อีแอบ” มีความหมายเฉพาะเจาะจงหรือไม่ แต่ความหมายแฝงมีหลากหลาย อย่างเช่น อาจจะหมายถึง ชายเกย์ที่ยังไม่ได้เปิดเผยความรู้สึกส่วนลึกของตนให้ใครๆ รู้ และขณะเดียวกันก็ไม่ได้ปฏิเสธหรือยอมรับกับใครๆ (ภาษาอังกฤษใช้คำว่า In the closet, closet gay หรือบางครั้งก็ใช้ว่า closet case)

หรืออาจหมายถึง ชายเกย์ที่รู้ตัวเองว่าเป็นเกย์ชัวร์ๆ แต่ยังสร้างภาพลวงๆ ให้ใครๆ เข้าใจผิดคิดไปว่า ตนรักผู้หญิง?

สำหรับผมแล้ว คำๆ นี้ไม่มีผลอะไร เพราะผมได้เลิกแอบมานานแล้ว ทั้งกับเพื่อน กับที่ทำงาน และที่บ้าน ผมเลยรู้สึกว่าตัวเองมีโอกาสดีกว่าคนอื่นๆ ที่พ้นภาวะนั้นไป ตอนนี้ ผมเลยต้องหันไปถามคนอื่นๆ ที่ยังต้องแอบอยู่แทน ผมเลือกบางคนที่อาจจะแอบในบางช่วง บางจังหวะ หรือในบางความสัมพันธ์กับใครบางคน และมีบางคนที่ไม่แอบอีกแล้ว

เสียดายล่ะครับ คนที่แอบจริงๆ นั้น คงตามหามาสอบถามความเห็นไม่ได้ เพราะคนที่ติดต่อพูดคุยกับผมนั้นต้องถือว่า พวกเขาคือคนที่คิดจะเลิกแอบแทบทั้งนั้น ประเภท “แอบร้อยเปอร์เซ็นต์” เห็นจะไม่มี

คุณรู้สึกยังไงกับคำว่า “อีแอบ”?

“นิด” เจ้าหน้าที่สาธารณสุขประจำจังหวัดวัยยี่สิบปลายๆ : เป็นคำที่ negative สำหรับผมมากๆ ผมไม่เคยโดนใครเรียก ถ้าโดน คงโกรธ การเปิดเผย หรือปกปิดเป็นสิทธิส่วนตัวของเรา ผมเป็นคนคิดมาก พวกเพื่อนๆ เลยบอกว่า อย่าไปดูหนังเรื่องนี้

นิดกับผมรู้จักกันมาสองสามปีแล้ว ตอนนี้เขาคบหาอยู่หนุ่มอีกคนหนึ่งและกำลังตกลงใจว่า จะเปิดเผยเรื่องนี้ให้มารดาฟังเสียที แต่ผมก็บอกเขาไปว่า ถ้าตัวเราไม่พร้อม ก็อย่าเพิ่งบอกเลย

“อั๋น” นายแพทย์ใหญ่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง เขาเป็นที่นับหน้าถือตา ผมเข้าใจว่า คงเป็นเพราะนิสัยที่เป็นกันเองและใจกว้างของเขา “ผมไม่แฮปปี้นะถ้าใครจะเรียกผมว่า อีแอบ ผมรู้สึกเหมือนโดนดูถูก ทำเหมือนเกย์เป็นโจ๊ก ผมคิดว่า คนตั้งชื่อคงมองการตลาดเป็นหลัก ทั้งๆ ที่ชื่อนี้มีความหมายลบ สงสัยจังว่า ใครเป็นคนคิด”

อืมม์...

“อาร์” นักศึกษาปีสอง มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ตอนที่ผมเจออาร์ ผมคิดว่า เขาน่าทึ่งมาก น่าจะจัดประเภทได้ว่า เป็นเกย์ฮิพฮอพ เขาเป็นเด็กต่างจังหวัด ตอนนี้เข้าเรียนในกรุงเทพฯ “รู้สึกเฉยๆ ครับพี่กับคำๆ นี้ ไม่ได้รู้สึกรังเกียจ ธรรมดามากสำหรับผม เพื่อนๆ ยังไม่มีใครรู้ว่า ผมเป็นเกย์ ผมก็ไม่ได้อึดอัดอะไรนะ อยากไปดูหนังเรื่องนี้ ไม่กลัวที่จะไปดู จะได้ระวังตัวเอาไว้ไง”

ผมลองถามเพื่อนรุ่นน้องอีกคนหนึ่ง “โอม” เปิดเผยตัวแล้วทั้งที่ทำงานและที่บ้าน ตอนนี้เป็นผู้จัดการในบริษัทข้ามชาติแห่งหนึ่ง “โหย ตอนนั้นสมัยอยู่ ม. 3 ได้ยินคำๆ นี้แล้วรู้สึกโมโหมาก ไม่ชอบให้ใครมาเรียกเป็น ‘ไอ้’ เป็น ‘อี’ รู้สึกเหมือนดูถูกกัน เวลาได้ยินใครมาเรียกคนอื่นว่า อีแอบ ผมนะอยากจะเข้าไปต่อยหน้ามัน แล้วถามว่า แล้วมันผิดตรงไหน?”

สงสัยน่าจะเป็นเกย์ขาลุย...ผมเลยนึกถึงเพื่อนอีกคนที่ “แรง” พอตัว สมัยเรียนแทบทั้งมหาวิทยาลัยรู้ว่า เขาเป็นอะไร อีกแง่มุมหนึ่ง เขาเปรียบเสมือนความภาคภูมิใจลึกๆ ของผมที่แอบซ่อนไว้ยามที่ได้คบเขา เพราะเขาไม่ปกปิดสิ่งที่รู้สึก ขณะที่ผมแอบสุดฤทธิ์ตอนนั้น แต่ผมกลับไม่รู้สึกอายที่จะเดินไปไหนมาไหนกับเขา เพราะผมชอบรับฟังเขาเล่าวีรกรรมหวาดเสียวที่ไปทำมา

แล้วเรื่องมหัศจรรย์ก็เกิดขึ้น ผมมาพบเขาอีกเมื่อไม่กี่ปีมานี้ เขาทำเอาผมงงสุดๆ เขากลับไปอยู่ใน “closet” !!! ตอนนี้ “เก็ต” เป็นผู้บริหารระดับกลางของบริษัทจดทะเบียนยักษ์ใหญ่แห่งหนึ่งในตลาดหลักทรัพย์ เขาให้ความเห็นว่า “บางทีคนเราก็ต้องแอบ เพื่อตัวเอง เพื่อคนอื่น หรือเพื่อตระกูล คำว่าอีแอบ ฟังดูเหมือนประณามกัน คนเราต้องมีทางเลือก บางคนก็เลือกที่ทำตามใจสังคม เพราะสังคมไม่ตามใจเขา การไปว่าอย่างนั้นจะทำให้คนไม่อยากทำดี สังคมเกิดความขัดแย้ง คิดดูสิ หากโดนกดดันมากๆ ต่อไป คนเหล่านี้ที่โดนกระทำอยากจะช่วยเหลือสังคมไหม? พอแอบก็โดนด่า พอเลิกแอบก็โดนด่า”

คุณผู้อ่านครับ ผมพยายามมองหาคนที่มองแตกต่างแล้วนะครับ แต่ถามไปมา ก็คล้ายกัน อีกท่านหนึ่ง เป็นข้าราชการระดับซี 11 ท่านเริ่มเมลมาคุยเมื่อปีที่แล้ว ตอนนั้นท่านบอกว่า เบื่อที่จะทำตัวหลบๆ ซ่อนๆ อยากหาคนคุยด้วย คงจะรู้สึกดีขึ้น

“คำว่าอีแอบ มีความหมายไม่ดี ฟังดูพิลึก อีกคำที่ไม่ชอบคือ ชะนี ทำไมไปว่าผู้หญิงอย่างนั้น? ผมคิดว่า เป็นคำที่น่าเกลียดพอๆ กัน บางทีคนไทยก็ขาดไปนะ ขาดคำว่า sensitivity”

ครับพี่...(ผมเนี่ยละคน ที่เรียกเพื่อนบางคนว่า ชะนี เพราะพวกหล่อนรู้สึกชอบ)

แล้วคนในเครื่องแบบล่ะ? ผมกดโทรศัพท์ไปหาผู้อ่านท่านหนึ่งที่บอกว่า มีแฟนเป็นตำรวจ ตอนนี้ยศพันตำรวจโท ผมฝากคำถามผ่านเขาไป ก็ได้ความกลับมาคล้ายๆ กัน คือ “พี่เขาบอกผมว่า พอพี่เขาเห็นตัวอย่างหนังในทีวีก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา เพราะตัวเองไม่ได้เป็นอย่างนั้นซะหน่อย”

ผมวางหูโทรศัพท์และยังคงครุ่นคิดต่อไป

สงสัยคงต้องลองไปดู ผมไม่ได้ต่อต้านหนังเรื่องนี้นะครับ และจะไปดูแน่ๆ ใครได้ดูแล้ว เมลมาเล่าความรู้สึกให้ฟังกันบ้างนะ ลองพาเพื่อนผู้หญิง หรือพาคนรู้ใจไปดู คุณอาจจะบอกออกมาได้ว่า ฉันไม่ได้แอบอย่างที่ว่ากัน (www.chanee-eabb.com หรือ www.metrosexual-themovie.com)

-end-

All rights served.