โกยเถอะโกย

เลิกแอบเสียที วิทยา แสงอรุณ นสพ. ผู้จัดการรายวัน ฉบับวันเสาร์ เมโทรไลฟ์ เซคชั่น 7-8 เมษายน 2007

ในวันเปิดตัวหนังใหม่ที่ตั้งชื่อชวนฉงนว่า “โกยเถอะเกย์” ที่โรงหนัง SF World Cinema เซ็นทรัลเวิร์ด เมื่อต้นเดือนที่ผ่านมา ผมรู้สึกสับสนอย่างจัง หลังรายการทอค์ลโชว์และรายการชมภาพยนตร์จบ

ในฐานะที่มีชีวิตส่วนหนึ่งเกี่ยวกับการทำหนังด้วย ผมจึงไม่อาจจะวิจารณ์งานหนังของคนอื่นได้โดยอิสระ และขณะเดียวกัน ผมก็ไม่บังอาจอวดอ้างว่า งานของตัวเองดีกว่า หรือเลอเลิศกว่าใครๆ แต่ประการใด

แต่ในฐานะเกย์คนหนึ่ง...ถ้าไม่พูดเรื่องนี้ คงมีคนถามว่า ทำไมไม่พูด

ในวันนั้น ก่อนหนังจะฉาย มีรายการทอล์คโชว์สำคัญ นักแสดงนำของเรื่องสองท่านที่รู้จักกันดีคือ “เสนาหอย และคุณเปิ้ล นาคร” ออกมาวาดลีลา แดนซ์สนุกสนานไปพร้อมกับทีมนักเต้นกลุ่มใหญ่ภายใต้แสงสีจัดจ้านบนเวทีที่จัดขึ้นเป็นพิเศษในโรงหนัง

เปิดม่านขึ้น เพลง “YMCA” ก็กระหึ่ม ผมไม่แน่ใจอยู่เหมือนกันว่า ผู้ชมส่วนใหญ่ ซึ่งดูแล้ว น่าจะเป็นชายหญิงทั่วไป จะรู้หรือเปล่าว่า เพลง YMCA เป็นเพลงโปรดของเหล่าชาวสีรุ้งอีกเพลงหนึ่ง และวง The Village People เจ้าของเพลงก็เป็นวงหนึ่งที่โดนใจมนุษย์กลุ่มนี้เช่นกัน

รอบที่ผมไปดู เป็นรอบแรกเปิดซิง สองนักแสดงฝีปากคบกริบเริ่มทอล์คโชว์ในแบบฉบับของเขา โดยอุปโลกน์เรื่องราวว่า เวทีนี้คือโลกแห่งอนาคตในอีกหลายสิบปีข้างหน้า และพวกเขากำลังรำลึกย้อนอดีตเมื่อคราวที่ตกลงรับแสดงหนังเรื่องนี้

หนีไม่พ้นหรอกครับ สิ่งที่นำเสนอต้องเป็นมุกตลกเกี่ยวกับเกย์ เพราะเรื่องนี้เขาสองคนเล่นเป็นคู่รักกัน แก๊กพื้นๆ อย่าง นิ้วก้อยกระดก หรือใส่เสื้อรัดรูป ก็ถูกงัดขึ้นมาเรียกเสียงหัวเราะได้เช่นเคย ผมถามตัวเองว่า แล้วทำไมผมถึงหัวเราะไปกับเขาล่ะ ทั้งๆ ที่เป็นมุกเดิมๆ ใช้กันบ่อยๆ และอีกอย่าง ทำไมไม่คิดว่า เป็นมุกล้อเลียนเกย์ หรือทำเกย์เป็นตัวตลก ให้เป็นที่น่าสมเพช?

นึกดูแล้ว ผมหัวเราะออกมาได้ คงเป็นเพราะรู้สึกว่า วิธีการนำเสนอของเขานั้น ไม่ได้เสียดสีเกย์ให้เสียหาย ไม่ได้นำเสนอด้วยความรู้สึกดูแคลน ไม่ได้เอาเรื่องเกย์มาเหยียดหยามหรือย่ำยี และไม่ได้พยายามทำให้คนดูเชื่อว่า เกย์เป็นอย่างนั้นอย่างนี้อย่างที่มักจะเข้าใจผิด แต่มันเป็นมุกตลกจากตลกมืออาชีพที่รู้ซึ้งว่า จะเล่นมุกตลกที่ Sensitive เกี่ยวกับชีวิตคนยังไง มันถึงจะตลก ลงตัว เป็นกลาง และที่สำคัญ สร้างสรรค์

เขาสองคนทำได้ดีเลยล่ะครับ

ผมก็ดูเพลินไป เว้นแต่มุกที่จัดให้คุณพี่มัม ลาโคนิคแปลงกายมาเป็นรปภ. มาดแมน ซึ่งขัดแย้งกับตัวจริงของเธอ แล้วเธอก็เล่าเรื่องตามสคริปต์ว่า เลิกเป็นเกย์แล้วล่ะ เพราะเป็นแล้วลำบาก ผมเข้าไม่ถึงว่า ผู้จัดกำลังจะสื่อถึงอะไร แต่ที่แน่ๆ ผมได้ข้อมูลที่ว่า เออเนอะ...เป็นเกย์นี่ เป็นแล้วเลิกได้ และคงต้องลำบาก

แล้วก็ถึงเวลาฉายหนัง

โกยเถอะเกย์เป็นเรื่องของคู่เกย์ที่ไปเปิดปั๊มน้ำมันกลางป่า ซึ่งมีผีสาววัยรุ่นต่างด้าวคอยหลอกหลอนผู้คนที่ผ่านไปมา ไม่เว้นกระทั่งพระ หนึ่งในคู่เกย์นั้นเกิดไปมีสัมพันธ์สวาทกับสาวทอมคนหนึ่งโดยไม่ได้ตั้งใจ ซึ่งสาวทอมมีแฟนแล้ว เป็นดี้สาวสวย หล่อนตัดสินใจทิ้งแฟนดี้ หลังจากขึ้นเตียงกับหนุ่มเกย์ที่หล่อนไม่รู้ว่า เขาเป็นเกย์ เรื่องราววุ่นวายยิ่งขึ้น เมื่อสาวทอมบังคับให้หนุ่มเกย์ตกลงยินยอมมาใช้ชีวิตด้วยกัน

ตัวหนังพยายามนำเรื่องวิบากกรรมที่เกิดจากการกระทำไม่ดีของตัวละครมาผูกโยง และดูเหมือนกำลังจะมีคติบางอย่างสอนใจคนดูแฝงๆ อยู่ ในอีกแง่หนึ่ง เหมือนกำลังจะนำเสนอ "Seriousness" หรือความตั้งใจเอาจริงเอาจังอะไรบางอย่างผ่านความโง่เขลา “Silliness”และข้อผิดพลาดของตัวละครที่เป็นเกย์ กะเทย ทอม และ ดี้ ที่มากันครบเซ็ทในเรื่องนี้ (จริงๆ น่าจะมีไบซักคน)

ผมคิดว่า สิ่งที่หนังเรื่องนี้ขาดไป ทั้งๆ ที่เป็นเรื่องสิ่งคัญอย่างมาก ก็คือ Sensitivity หรือ ความสำนึกรับรู้ต่อประเด็นที่อาจกระทบกระเทือนเกย์ กะเทย ทอม ดี้ ดังเช่นที่มักจะเกิดขึ้นมาในอดีต

ขออนุญาตยกตัวอย่าง ในฉากที่ตัวละครตัดสินปัญหากันด้วยความรุนแรง ในตอนท้ายๆ เรื่อง ผมคิดว่า เวลาคนดูเดินออกจากโรง แทนที่จะได้คติสอนใจเรื่อง วิบากกรรมที่คนๆ หนึ่งขโมยเงินของคนอื่นไปหาความสุข แต่ได้ทุกข์มาแทน ก็คงจะจดจำได้แต่เพียงว่า ดูสิ คนพวกนี้ มันพวกอารมณ์รุนแรง และมักต้องลงเอยแบบนี้ไง

ผมว่า ฉากตลก เสียดสี เรื่องกะเทยกับห้องน้ำ เรื่องวี๊ดว๊ายกระตู้วู้ พอรับไหว แต่ฉากเรื่องความรุนแรงที่ใช้เดินเรื่อง ทำให้ผมแทบจะลุกออกจากโรงเลยล่ะครับ (แต่ถ้าลุกไป แล้วผมจะมีอะไรมาเล่าให้ฟังกันล่ะ)

การขาด Sensitivity ทำให้คนเราปฏิบัติต่อคนอื่นที่ดูด้อยกว่าอย่างไม่เป็นธรรม หรือสร้างความรู้สึกดูแคลน อย่างในหนัง พวกเขาก็มีมุกล้อคนต่างด้าวซึ่งเป็นชนกลุ่มน้อย ในเรื่องนี้ ผีสาวเป็นพวกพูดจาไม่...ชะ...

เรื่องพูดไม่ชัดของหล่อนจึงกลายเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการสร้างความตลก แต่ท้ายที่สุดความ "ซิลลี่" กลับมีอำนาจขับเคลื่อนเพื่อโกยรายได้ต่อไปอีก

ผมคงตั้งใจและคาดหวังเกินไปว่าจะเห็นความเปลี่ยนแปลง แต่ก็เห็นคนดูส่วนใหญ่ในโรงยังคงเพลิดเพลิน หัวเราะสนุกกัน แต่ผมกับเพื่อนมองหน้ากันอย่างไม่เชื่อว่า เพิ่งจะได้ดูหนังอะไรจบไป และอยากให้วันนี้ เขามีแค่ทอล์คโชว์

เว็บไซต์หนัง : http://www.ghoststationmovie.com

-end-

All rights reserved.