สารเคมีที่เรียกว่ารัก

เลิกแอบเสียที วิทยา แสงอรุณ Metro Life นสพ.ผู้จัดการวันเสาร์ vitadam2002@yahoo.com
24-25 June 2006

ความรักเป็นอารมณ์ความรู้สึกที่ล่องลอย หรือเป็นสิ่งที่เราแยกแยะและจัดการให้ลงตัวได้?

อาทิตย์ที่แล้ว

นายวี โทรศัพท์มาครวญ คนที่เขาคบหาเพิ่งมาสารภาพว่า ตอนไปเที่ยวต่างจังหวัด ไปมีอะไรกับใครบางคนในเซาน่า ทั้งๆ ที่นายวีโกรธและรับไม่ได้ แต่ก็ไม่คิดอยากจะเลิกกับแฟนคนนี้ แม้จะเพิ่งคบหากันมาแค่สองเดือน ตอนนี้เขาก็ยังโกรธๆ และคิดน้อยใจอยู่

อีกราย พอรู้ความจริงว่า ตัวเองไม่ใช่คนเดียวของเขา แต่เป็นเบอร์สอง ก็ร้องไห้ เสียใจ และบอกเลิกกันไปทันทีทั้งๆ ที่อยู่ด้วยกันมาสามปีกว่าแล้ว

ทำไมคนเราถึงเลือกจะเจ็บ จะรัก หรือหันหลังให้กัน? อะไรคือคำตอบที่แท้จริง และจะรู้ได้ยังไงว่า ฉันตัดสินใจไม่ผิด?

ดร. เฮเลน ฟิชเชอร์ (Helen Fisher) นักมานุษยวิทยาชื่อดังจากรัทเกอร์สยูนิเวอร์ซิตี้ สหรัฐฯ บอกว่า ความรักนั้นวิจัยกันได้ เธอจึงพยายามอธิบายความรู้สึกแห่งรสรักด้วยการเอาสมองมาสแกนหาปฏิกิริยาอาการและทดสอบเกี่ยวกับสารเคมีต่างๆ ในร่างกายมนุษย์ที่เกิดขึ้นหลังจากได้รับการกระตุ้นจากอารมณ์รัก

และพบว่า หากจะอธิบายเรื่องความรักให้ได้ดี ต้องศึกษาจากองค์ประกอบสามส่วนที่สำคัญ เจ้าสิ่งเหล่านี้มีชื่อเรียกว่า “Lust” “Romance” และ “Commitment”

หากจะพูดภาษาชาวบ้าน ก็น่าจะเรียกได้ว่า “หงี่ๆ” “กุ๊กกิ๊ก” และ “จริงจัง” คงจะได้

คนเราจะมีความรู้สึกสามอย่างนี้วนไปเวียนมาขึ้นลง เกิดขึ้นได้ในช่วงวัยต่างๆ กัน มากน้อยไม่เหมือนกันตามแต่สถานการณ์ เสียดายเธอไม่ได้บอกว่า เหล่าเกย์จะมีความรู้สึกอื่นใดที่เหมือนหรือมากกว่าชาวบ้านหรือไม่? เห็นแต่บ่นว่า “อกหักๆ” แต่จะว่าไปแล้วนะคุณ ใครๆ เพศไหนๆ ก็บ่นแบบนี้กันไม่ใช่เหรอ?

ท่านกูรูเรื่องรักยังบอกต่อไปว่า ก่อนที่คนเราจะรู้สึกผูกพัน (Commitment) กับใครๆ จนเห็นอนาคตร่วมกัน เราสองคนและเราอีกหลายคนก็ต้องผ่านทั้งอารมณ์ Lust และ Romance มาด้วยกันทั้งนั้น

ผมเลยไม่สงสัยแล้วว่า สำหรับผู้ที่โตเป็นผู้ใหญ่ และมีภาวะความรับผิดชอบแล้ว การมีเซ็กซ์กันก่อนจะคบเป็นแฟน หรือการเป็นแฟนแล้วค่อยขึ้นเตียง จะให้ผลแตกต่างกันมากมายอะไร หรือจะต้องยึดเป็นสูตรตายตัวเพื่อแสดงความดีงามที่เป็นแบบแผน

ตอนเด็กๆ ผมเคยเชื่อว่า คนเราจะมีอะไรกัน ก็ต้องเปิดเผยทุกสัดส่วน เมื่อมันถูกเปิดเผยจนหมดเกลี้ยงไม่เหลือให้กับคนที่เรามีอะไรด้วยแล้ว-บนเตียง คนเราน่าจะรู้จักกัน ใกล้ชิดกันและไว้ใจกันมากขึ้น

แต่ก็เปล่า

มนุษย์เราไม่ต้องทำความรู้จักกันให้ลึกซึ้งก็มีอะไรกันได้ เมื่อ Lust เกิดปรี่ล้น อะไรๆ ก็หยุดไม่อยู่เสียแล้ว และถึงแม้จะคุ้นเคยกันมาก่อน และต่อมาตัดสินใจร่วมด้วยช่วยกันกำจัด Lust ออกไป เราสองคนก็อาจจะเป็นคนแปลกหน้ากันอยู่ดี คุณว่า เรื่องนี้ฟังคุ้นๆ มั๊ย?

แต่คุณจะโทษ Lust ไปเสียทั้งหมดก็ไม่ได้นะครับ เพราะมันคือแรงขับดันอย่างหนึ่งในตัวคนเรา ตราบใดที่ยังมีความต้องการและสารเคมีซุกซนทั้งหลายในตัวคุณยังคงทำหน้าที่กระตุ้นต่อมของคุณอยู่อย่างขยันขันแข็ง

คนส่วนใหญ่จะพบว่า Lust คือน้ำมันเชื้อเพลิงที่ขับเคลื่อนให้เราไปทำความรู้จักกับ Romance ได้และในที่สุด จะทำให้เราอยากแสวงหา Commitment หรือสิ่งที่ใครๆ ก็อยากได้ทั้งนั้นแหละ

ผมยอมรับว่า คนเราโดยเฉพาะมนุษย์เพศชายรวมทั้งเหล่าเกย์ทั้งหลายมักจะรู้สึก Lust กันขึ้นมาได้บ่อยๆ หรือบางคนคงเป็นทุกเวลา? ความรู้สึกแบบนี้มีไม่เท่ากันในทุกคนและแสดงออกมาในหลายรูปแบบ ลองนึกๆ ย้อนๆ ดูสิครับ เวลาอยู่กับเพื่อนสนิทๆ กัน ไม่ว่าคุณผู้หญิงหรือคุณผู้ชาย หัวข้อส่วนใหญ่ที่คุณเม้าธ์ หรือหยิบมาแซวกันเพื่อสร้างความครื้นเครง คืออะไร? หากไม่ใช่เรื่องใต้สะดือ?

ดังนั้น โปรดยอมรับและเปิดใจกว้างเสียก่อนว่า มันเป็นเรื่องธรรมชาติในตัวเรา ยามที่คุณเห็นวัตถุพึงใจอยู่เบื้องหน้า คุณย่อมจะมีปฏิกิริยาเกิดขึ้น ทีนี้แหละ ขึ้นอยู่ว่า คุณจะแสดงอาการตอบสนองออกไปอย่างไร จะใช้สติชั่งใจ หรือใช้ความพยายามใดๆ ก็ตามที่จะ “เข้าหา”

เมื่อ Lust เกิดขึ้น ไม่ว่าจะกับกี่คน และกี่คราว พร้อมกันหรือต่างวาระกัน ในที่สุด คุณจะต้องการใครสักคนในนั้นที่คุณรู้สึก Lust ด้วย และต่อมาก็อยากจะกุ๊กกิ๊ก Romance ด้วย เหมือนกัน ราวกับเป็นความรู้สึกที่มีมูลค่าในตัวเพิ่มขึ้นมา

ผมเองเลยเพิ่งเริ่มจะเข้าใจว่า ทำไมมนุษย์เกย์บางคู่ที่คบหากันตั้งนานแล้วบอกยังว่า ยังไม่เคยมีอะไรกันเลยสักหนเดียว นอกจากนอนกอดกัน และจูบกันบ้าง ผมคิดว่า คงเป็นเพราะเขาทั้งสองรู้สึก Romance กันมากกว่าที่จะรู้สึกอยากปลดปล่อยกระมัง?

แต่ก็มีบางกรณีนะครับที่อาจเป็นข้อยกเว้น อย่างเช่น อีกฝ่ายทำไม่เป็น? ว่าแต่ว่า เป็นไปได้หรือที่ผู้ชายสองคนอยู่ด้วยกันสองต่อสองในห้อง คนหนึ่งดันกลัวที่จะให้อีกฝ่ายรู้ว่า ผมทำไม่เป็น? หรือเขามีเหตุผลอื่น เลยมัวแต่แสดง Romance อยู่ได้?

ผมเลยยังคงสงสัยอยู่ดีเวลาได้ยินใครพูดว่า “ก็ไม่รู้เหมือนกันว่า ทำไมเขาไม่ยอมลงมือ ‘จัดการ’ ชั้นซะที!!!! เอาแต่แค่กอดๆ จูบๆ”

ผมคิดว่า ยังไงก็ตาม ในกรณีนี้ คงต้องปล่อยให้ทั้งคู่เรียนรู้ และค้นหาตัวตนกันต่อไป เขาทั้งสองอาจจะไปไม่ถึงความรู้สึกอยากจะ Commit กันก็ได้ และมันอาจไม่จำเป็นที่ต้องถึงขั้นนั้น เพราะเพียงความรู้สึก Romance อย่างเดียว ย่อมไม่อาจก่อให้เกิดคำว่า “เราสองคน” ได้ แต่มันก็เป็นภาวะอารมณ์ที่ทำให้คุณยิ้มและมีความสุขได้ หมายเหตุ: ไม่รู้จะจริงหรือไม่ จากการศึกษาต่อๆ กันมาบอกว่า Romance นั้นมักจะมีอายุยืนยาวเพียงแค่ 18 เดือนหลังตัดสินใจจะคบหากัน

เอาล่ะครับ มาถึงเจ้าสิ่งที่เรียกว่า Commitment

เวลาคุณรู้สึกอยากจริงจังกับใครขึ้นมา ดร. ฟิชเชอร์บอกว่า ความรู้สึก Lust นั้น ก็ไม่ได้หายไปไหนหรอก คุณจะยังคงอยาก Lust กับคนอื่นๆ ด้วย แต่คุณจะไม่รู้สึก Romance ด้วยและไม่ได้รู้สึกอยากจะจริงจังกับคนๆ นั้นเท่ากับ “คนของคุณ”

เรื่องนี้ยังไม่จบ

ผมนึกถึงหนังตลกเรื่องหนึ่ง (Unconditional Love ปี 2002) โจนาธาน ไพรซ์ รับบทนักร้องวัยดึกที่ยังแอบอยู่ และมีคู่รักวัยหนุ่มกว่าและอยู่ด้วยกันมาหลายปีซึ่งรับบทโดยรูเพิร์ต เอเวอร์เรทต์ ในหนังเรื่องนี้ คุณโจมักจะขี้เหงาและขี้หงี่ และชอบปลอบแฟนหนุ่มของเขาเวลาแฟนเขาแสดงความไม่พอใจที่เขาเจ้าชู้นอนกับคนไปทั่ว คุณโจจะบอกว่า “I have sex with other men, but I sleep with you.”

-end-

All rights served.