ถ้าไม่ต้องรักใคร คงจะดี

เลิกแอบเสียที / วิทยา แสงอรุณ Metro Life นสพ. ผู้จัดการวันเสาร์ vitadam2002@yahoo.com
1-2 July 2006

ท่านผู้อ่านคอลัมน์นี้จากหน้ากระดาษอาจจะสังเกตว่า ความยาวของบทความนั้น บางครั้งเต็มเหยียด บางครั้งก็มีเพียงครึ่ง ก็ไม่ต้องแปลกใจใดๆ เพราะตอนนี้กระดาษแพง เนื้อหาทุกๆ ส่วนใน Metro Life เลยต้องขยับปรับให้เหมาะสม

คนเขียนก็เหมือนกัน จะมาเม้าธ์กระจายในคราวเดียวก็ไม่สำเร็จอีกแล้ว เลยต้องมีภาคต่อ และอาจจะมีต่อๆ ไปสำหรับเรื่องที่คาๆ ค้างๆไว้

อย่างเรื่องความรัก ไม่มีวันรู้หมด และคงไม่มีใครเขียนจบ

ต่อสัปดาห์ที่แล้วนะครับ จากการศึกษาของนักมานุษยวิทยาสตรีชื่อดังผู้หนึ่ง ท่านเรียนมาทางจิตวิทยาอีกด้วย : ดร. เฮเลน ฟิชเชอร์ บอกว่า “รัก” นั้นมีองค์ประกอบหลักสามส่วน คือ Lust (หมายถึงอยากจะ ‘เอา’ นั่นแหละ); Romance หรือความรู้สึกดีๆ และสุนทรีในอารมณ์ที่มีให้คนที่เรารัก; และ Commitment หรือความรู้สึกผูกพัน เป็นความต้องการอยากจะสร้างสัมพันธ์ที่ยืนยาวต่อกัน

มนุษย์เราไม่ว่ารักชอบเพศใด ก็มีสามส่วนนี้เกิดขึ้นในตัวได้ในเวลาต่างๆกัน อาจเกิดขึ้นพร้อมๆ กันกับอีกฝ่าย หรือกับอีกหลายๆ ฝ่ายในเวลาเดียวกัน ซึ่งไม่ใช่สิ่งผิดปกติ หรือต้องรู้สึกผิดที่แอบปิ๊งแฟนชาวบ้าน ขณะที่ตัวคุณก็มีแฟนเป็นตัวเป็นตน แค่ปิ๊งเฉยๆ คงไม่เป็นไร

ความรู้สึก Lust นั้นถูกกระตุ้นจากสิ่งที่เห็น หรือได้สัมผัส กลิ่นก็เป็นอีกส่วนหนึ่งที่สำคัญและทำให้คนเรารู้สึกงุ่นง่านได้

ผมเองเคยสงสัยว่า ทำไมถึงชอบไปนั่งใกล้ๆ เพื่อนคนนั้นทุกทีเลย ทบทวนดูก็พบว่า ชอบกลิ่นจากตัวเขา พอถามเขาว่า ใช้น้ำหอมหรือใช้อะไรเปล่า? เขาส่ายหน้า จนทีหลังเพิ่งนึกได้เอง กลิ่นหอมน้ำยาซักผ้าเองแหละ-บ้าจริง ใช้ยี่ห้ออะไรเนี่ย?

ในการศึกษาที่ผ่านมา ดร. ฟิชเชอร์ค้นคว้าเรื่องรักๆ ร่วมกับผู้เชี่ยวชาญทางสมอง ด้วยการสแกนสมองของอาสาสมัครที่กำลังอยู่ในห้วงรักกลุ่มหนึ่ง และอีกกลุ่มเป็นกลุ่มผู้ที่ไม่สมหวังในรัก ทีมงานใช้วิธีกระตุ้นสมองด้วยการให้กลุ่มตัวอย่างดูรูปภาพคนที่ตนรัก และรูปของคนรู้จักทั่วๆ ไป

พวกเขาได้ข้อสรุปบางอย่างที่น่าสนใจว่า ความรู้สึกต่างๆ ของมนุษย์โดนกำกับโดยสารเคมีในสมองแทบทั้งสิ้น อย่างสิ่งที่เรียกว่า โรแมนติค

เธอบอกว่า “โรแมนติคไม่ใช่อารมณ์ (emotion) แต่เป็นแรงกระตุ้นที่ทำงานเป็นระบบในสมองเพื่อก่อให้เกิดความต้องการที่จะทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งหรือเพื่อต้องการบรรลุสิ่งใดสิ่งหนึ่ง”

ในสมองคนเรามีความซับซ้อน แต่วิทยาศาสตร์ทางจิตค้นพบว่า สมองมีกลไกการทำงานสำคัญในลักษณะ “reward system” หมายความว่า มีการกระตุ้น และตอบสนอง ขณะเดียวกันก็มีระบบป้องกันตัวเองเพื่อให้คนๆ นั้นอยู่รอดได้จากสภาวะอารมณ์แปรปรวนที่อาจเกิดขึ้น

ถ้าเปรียบสมองกับโรงงาน คงเป็นโรงงานเคมีขนาดยักษ์

นั่นนะสิ ผมถึงว่า ทำไมนะ เวลาบางคนอกหักแล้ว ตัดสินใจทำร้ายคนที่เรารัก หรือทำร้ายตัวเอง และขณะที่หลายๆ คนซึ่งเป็นคนส่วนใหญ่ ทำไมจึงยังมีชีวิตอยู่รอดต่อไปได้ จึงได้บรรลุในที่สุดว่า เพลง I will survive เป็นสัจธรรมอย่างหนึ่งของการอยู่รอดแห่งมวลมนุษย์ และจริงๆ แล้ว ก็ไม่น่าจะเป็นเพลงชาติของเหล่าเกย์เพียงเท่านั้น

องค์ประกอบสามอย่างที่ว่ายังนำมาใช้อธิบายสิ่งต่างๆ ได้รอบตัว และยิ่งค้นหาเท่าไหร่ มองให้ลึกลงไป คุณอาจจะพบว่า คำพูดที่บอกว่า “ไม่มีรักแท้ในหมู่เกย์” นั้น น่าจะเป็นสิ่งที่ท้าทายความเชื่อของคุณ มากกว่าจะเป็นสิ่งที่คุณจะตกลงปลงใจเชื่อหรือยอมตามแล้วนำมาเป็นหลักยึดเหนี่ยวในชีวิต พร้อมๆ ไปกับช่วยพ่นพิษของคำๆ นี้ใส่คนอื่นต่อๆ กันไป

อย่างบนโลกอินเทอร์เน็ต บ่นกันนักว่า เจอแต่คนหาเซ็กซ์ อยากจะหาแฟนคงยาก หรือเป็นไปไม่ได้?

แต่จากคนที่เขียนเมลมาคุย และคนที่ผมเคยสัมผัส (ด้วยการสัมภาษณ์) หลายๆ คนพบกัน เป็นแฟนกันเพราะอินเทอร์เน็ต ซึ่งมีมากขึ้นเรื่อยๆ แต่คนที่อกหัก ถูกหลอก หรือหลงไปกับจินตนาการในโลกไซเบอร์ ก็ยังมีอยู่ เพราะฉะนั้น อย่าโทษอินเทอร์เน็ต หรือโทษคนบนเน็ต เพราะแต่ละคนมีจุดประสงค์ ความตั้งใจ และความต้องการไม่เหมือนกัน

ถามหน่อยเถอะเวลาคุณๆ คลิกๆ แล้วเจอภาพหนุ่มถอดเสื้อ หรือมีแต่ภาพร่างกาย ไม่มีใบหน้า แต่กลับมีภาพ “น้องชาย” ขยายตัวมาแสดงหน้าจอ คุณคิดว่า เขากำลังมองหาอะไรจากคุณ? และคุณกำลังมองหาอะไรจากเขา?

ยามหงี่ๆ คุณก็อยากได้ แต่พอเจอคนถูกใจ คุณก็อยากครอบครอง ซึ่งเป็นเรื่องธรรมชาติที่ต้องยอมรับและพยายามทำความเข้าใจกันดูนะครับ

อาการที่เรียกว่า obsessive thinking จึงเกิดขึ้น เป็นอาการที่เกิดขึ้นได้ทุกๆ คน คุณจะคิดถึงแต่เขา อยากได้ยินเสียง คุณเอาแต่พูดถึงแต่เรื่องเขาให้เพื่อนฟังจนหูแฉะ เวลาเกินกว่าครึ่งในชีวิตประจำวันของคุณก็มีแต่ภาพลอยมาในห้วงนึก และไม่วายสงสัยอยู่ตลอดว่า ตอนนี้เขาทำอะไรอยู่น๊า

แต่บังเอิญ เขาไม่ได้ถูกใจคุณด้วย เพราะที่ผ่านมา เขามีแต่ Lust ให้คุณ เรื่องบนเตียงเลยไม่สามารถขยายไปเป็นเรื่องอื่นได้ คุณจะพบว่า คนแบบนี้ พอคุณเริ่ม Romance เข้าหน่อย เขาก็เริ่มถอยห่าง แล้วจะหวังเรื่อง Commitment ทำไม?

หากมีคำถามง่ายๆ ว่า แล้วคนๆ ไหนกันที่คุณอยากจะมี Commitment ด้วย ก็ลองหลับตา แล้วนึกภาพ นิสัยแย่ๆ อาการทรามๆ คำพูดถ่อยๆ หรืออะไรก็ตามในแง่ลบที่กระทบการให้คุณค่าชีวิตในแบบฉบับของคุณ

ชั่งใจดูสิว่า คุณยอมรับสิ่งเหล่านั้นได้ไหม แล้วค่อยขอจับเข่าคุยกันเป็นเรื่องเป็นราวว่า เราใจตรงกันหรือไม่ แล้วคุณจะรู้เองว่า ตกลงเขาหรือตัวคุณเองนั่นน่ะ จะกลายเป็น Mr. Right หรือ Mr. Wrong หรือเพียงแค่ Mr. Right Now

สำหรับคุณผู้อ่านที่เป็นคนรักเพศเดียวกัน โปรดอย่ายกเงื่อนไข การรักเพศเดียวกันมาใช้เป็นลงโทษตัวเอง ตั้งแง่ว่า ชาตินี้ คุณจะไม่มีวันพบคนที่คุณรัก

หากคุณแยกแยะให้ดี อะไรกันแน่ที่เป็นพิษ “ความเป็นเกย์” ของคุณ หรือ “ความเกลียดเกย์” แล้วคุณควรจะต่อสู้เพื่อใคร เพื่อสนับสนุนคนที่เกลียดเกย์ หรือสนับสนุนตัวคุณเองเพื่อให้คนอื่นรู้ว่า พวกเขาคิดผิดที่ดูหมิ่น และเหยียดหยามคุณ?

จริงอยู่คุณย่อมรู้สึกว่า ชีวิตคุณทำไมต้องมีเงื่อนไขมากกว่าคนอื่น ลำบากกว่าคนอื่น? แต่มองให้ดีๆ คุณกำลังเอาตัวเองเป็นศูนย์กลางหรือไม่? ดูคนรอบข้างคุณสิ แล้วค้นหาว่า คุณมีอะไรที่ดีกว่า คนอื่นบ้าง ไม่ใช่คิดน้อยใจว่า ใครๆ ก็ดีกว่าฉันไปหมด

ดร. ฟิชเชอร์เขียนหนังสือมาหลายๆ เล่มแล้ว คงมีโอกาสหยิบมาเล่าต่อในครั้งต่อๆ ไป

เป็นกำลังใจให้ทุกๆ คนครับ ถึงแม้จะพ่ายรักในวันนี้ แต่อย่างน้อย คุณก็รู้แล้วล่ะว่า คุณรักเป็น

บอกต่อกันไป : เตรียมพบกับงาน “ผู้หญิงเลี้ยวซ้าย ผู้ชายเลี้ยวขวา” (เกย์และเลสเบี้ยนไปดูหนังกัน) ที่เดิม House Rama หนังเกี่ยวกับเกย์ Cut Sleeve Boys (โปรดักชั่นฮ่องกง-อังกฤษ ดูแล้วสนุกมาก) และหนังเกี่ยวกับเลสฯ My Summer of Love (อังกฤษ) พร้อมกัน 20 กค. เป็นต้นไป บัตร 100 บาทต่อเรื่อง แต่ดูสองเรื่องควบ เหลือ 180 แถมได้รับสิทธิพิเศษ นำหางตั๋วมาชิงโชค ลุ้นรับรางวัลพิเศษอีกต่อ

All rights served.